نه فقط حرف‌های بی‌معنی: اولین صداها و آواهای نوزاد چه چیزهایی را به ما می‌گویند؟
جمعه، ۲۰ دسامبر ۲۰۲۴ – صداهای آرام و آواهای لطیف نوزاد می‌توانند حتی سخت‌ترین قلب‌ها را نرم کنند.
اما این خنده‌ها و صداهای شیرین چیزی فراتر از موسیقی گوش‌نواز برای والدین هستند.
این آواها در واقع نشانه‌هایی از هماهنگی بین عملکرد ریتمیک قلب نوزاد و توسعه گفتاری او هستند، همان‌طور که محققان در نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences گزارش داده‌اند.
طبق یافته‌های پژوهشگران، اولین صداها و تلاش‌های اولیه نوزادان برای تشکیل کلمات مستقیماً با ضربان قلب آن‌ها مرتبط است.
دکتر جرمی بورخون، استاد روانشناسی دانشگاه هیوستون و پژوهشگر اصلی این تحقیق، در یک خبرنامه دانشگاهی توضیح می‌دهد: «نتایج نشان می‌دهند که نوزادان بیشتر احتمال دارد زمانی آوا تولید کنند که نوسان ضربان قلب آن‌ها به نقطه اوج (حداکثر) یا حضیض (حداقل) محلی رسیده باشد.»
برای انجام این مطالعه، پژوهشگران بیش از ۲۷۰۰ آوای تولید شده توسط ۳۴ نوزاد ۱۸ تا ۲۷ ماهه را در حالی که با مراقب خود بازی می‌کردند، اندازه‌گیری کردند.
نوزادان در این گروه سنی معمولاً هنوز کلمات کامل بیان نمی‌کنند. در واقع، نتایج نشان داد که تنها حدود ۱۰ درصد از این آواها به‌طور قابل‌اعتماد به‌عنوان کلمه شناسایی شدند.
با این حال، این صداها نشان‌دهنده آن هستند که نوزاد به‌تدریج توانایی صحبت کردن را در خود شکل می‌دهد.
بورخون توضیح می‌دهد: «هر صدایی که یک نوزاد تولید می‌کند، به مغز و بدن او کمک می‌کند تا یاد بگیرد چگونه با یکدیگر هماهنگ شوند که در نهایت منجر به گفتار می‌شود.»
علاوه بر این، به نظر می‌رسد این صداها با سیستم عصبی خودمختار بدن – بخشی که وظایف خودکار مانند ضربان قلب و تنفس را کنترل می‌کند – مرتبط باشند.
قلب و ریه‌ها در طول سال‌های اولیه زندگی تغییرات زیادی را تجربه می‌کنند و این تغییرات با رشد توانایی صحبت کردن در نوزاد تعامل دارند.
نتایج نشان می‌دهند که احتمال بیان یک کلمه قابل تشخیص توسط نوزاد زمانی بیشتر است که ضربان قلب او کندتر شده باشد.
بورخون می‌گوید: «رابطه بین آواهای قابل‌تشخیص و کند شدن ضربان قلب ممکن است نشان دهد که رشد موفقیت‌آمیز گفتار تا حدی به تجربه محدوده‌های پیش‌بینی‌پذیر فعالیت خودمختار توسط نوزادان وابسته باشد.»
از سوی دیگر، احتمال تولید آواهای طولانی‌تر توسط نوزادان زمانی بیشتر است که ضربان قلب آن‌ها در حال اوج‌گیری باشد.
این یافته‌ها می‌توانند به پژوهشگران و متخصصان کمک کنند تا توسعه گفتار را بهتر درک کنند، از جمله مواردی که تأخیر در رشد توانایی صحبت کردن در کودک رخ می‌دهد.
بورخون نتیجه‌گیری می‌کند: «درک این‌که چگونه سیستم عصبی خودمختار با آواهای نوزادان در طول رشد ارتباط دارد، مسیر مهمی برای پژوهش‌های آینده است تا بفهمیم زبان چگونه شکل می‌گیرد و چه عواملی باعث خطر رشد غیرطبیعی زبان می‌شوند.»
اطلاعات بیشتر
پزشکی استنفورد اطلاعات بیشتری درباره مراحل رشد گفتار و زبان در نوزادان و کودکان نوپا ارائه می‌دهد.
منبع: دانشگاه هیوستون، خبرنامه، ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴
