آیا کودک شما بعد از مدرسه مدام عصبانی می شود؟ 

اگر متوجه شدید که کودک شما پس از پایان روز مدرسه به یک توپ بزرگ از احساسات تبدیل می شود – فریاد می زند، در حال فروپاشی است، یا با عصبانیت دست و پنجه نرم می کند – این غیر معمول نیست. و یک نام دارد: فروپاشی مهار بعد از مدرسه – after-school restraint collapse

اصطلاح فروپاشی محدودیت بعد از مدرسه توسط مربی و مشاور والدین آندریا لوون نیر ، مشاوری از لندن، انتاریو، کانادا ابداع شد . گاهی اوقات این اصطلاح را «تند مزاحم بعد از مدرسه» یا «نابودی بعد از مدرسه» می‌نامند، که وضعیتی را توصیف می‌کند که در آن یک کودک – معمولاً در مدرسه ابتدایی – چالش‌های عاطفی و رفتاری مانند تحریک‌پذیری، عصبانیت، طغیان‌های عاطفی یا غرق شدن پس از آن را نشان می‌دهد.

مقابله با فروپاشی پس از مدرسه می تواند بسیار طاقت فرسا و سخت باشد – برای بچه ها و والدین.

فروپاشی محدودیت بعد از مدرسه چیست؟

جیل دی پیترو ، مالک و درمانگر بنیاد LCSW ، متخصص در درمان سلامت روان کودکان مبتلا به اختلال اضطراب و بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) گفت: فروپاشی محدودیت بعد از مدرسه یک پدیده شناخته شده است که می تواند بسیاری از کودکان در سن مدرسه را تحت تاثیر قرار دهد.

به گفته دی پیترو، فروپاشی محدودیت بعد از مدرسه “ترکیبی از نگه داشتن همه آن در مدرسه با استرس تحصیلی، فشارهای اجتماعی و خستگی است.” او میگوید: “فرزند آنها یک روز به ظاهر خوب در مدرسه خواهد داشت، به خانه می‌آید و بلافاصله بی‌نظم می‌شود. برخی از کودکان گریه، عصبانیت، جیغ زدن، پرخاشگری یا سایر رفتارهای نگران‌کننده را تجربه می‌کنند.”

دی پیترو خاطرنشان می کند که بسیاری از کودکانی که پس از مدرسه با محدودیت دست و پنجه نرم می کنند، در ساعات مدرسه رفتار خوبی دارند. با این حال، زمانی که به خانه می رسند، خلق و خوی آنها تغییر می کند زیرا “والدین آنها امن ترین و مطمئن ترین مکان برای آنها هستند” تا استرس و خستگی را از بین ببرند.

آیا همه کودکان پس از مدرسه فرو می ریزند؟

همه بچه‌ها، حتی نوجوانان، می‌توانند فروپاشی محدودیت‌های پس از مدرسه را تجربه کنند، اما دی‌پیترو خاطرنشان می‌کند که برخی از آن‌ها بیشتر از بقیه مستعد ابتلا به آن هستند، از جمله آنهایی که مبتلا به ADHD و اوتیسم هستند. او میگوید: «کودکان با تنوع عصبی ممکن است در مدرسه نقاب‌پوشی از خود نشان دهند یا سعی کنند با انتظارات معمولی مطابقت داشته باشند، که سیستم‌هایشان وقتی به خانه می‌رسند غرق می‌شود.

رینا بی پاتل ، کارشناس والدین، روانشناس مثبت اندیش و تحلیلگر رفتار دارای مجوز هیئت آموزشی، می گوید که فروپاشی محدودیت بعد از مدرسه ممکن است بسته به سن فرزند شما متفاوت باشد.

او توضیح می دهد که آنها ممکن است احساسات خود را از طریق “فریاد زدن، گریه کردن، ناله کردن، رفتار بی احترامی [یا] خشم آزاد کنند.” برای بچه‌های بزرگتر یا نوجوانان، فروپاشی محدودیت‌های بعد از مدرسه ممکن است به نظر برسد که «بیش از حد احساسی [یا] به راحتی ناراحت هستند»، یا می‌تواند به صورت «امتناع از انجام تکالیف یا کارهای خانه یا دعوا کردن با خواهر و برادر یا والدین» ظاهر شود.

چگونه با فروریختن محدودیت بعد از مدرسه مقابله کنیم

برای والدینی که مقابله با طغیان‌های عاطفی فرزندشان بعد از مدرسه چالش برانگیز است، پاتل چند تکنیک سریع و ساده را برای کمک به ایجاد یک محیط آرام و حمایت‌کننده بعد از مدرسه پیشنهاد می‌کند:

• زمینه بی طرفی ایجاد کنید و انتظارات را مدیریت کنید.
• تعطیلی مداوم و برنامه ریزی شده داشته باشید.
• زمان بازی بدون ساختار را افزایش دهید.
• اجازه دهید فرزندتان آن را به روشی ایمن بیرون بیاورد.
• آن را شخصی نگیرید.

دی پیترو می افزاید: «برای کودکانی که در اوج بحران هستند نمی توان استدلال کرد. زمانی که والدین سعی می کنند با کودکی که دچار اختلالات عاطفی قابل توجهی است استدلال کنند یا با او صحبت کنند، احتمال بیشتری دارد که کودک را در آن حلقه بازخورد منفی نگه دارند.

در عوض، دی پیترو می‌گوید: «بهترین کاری که والدین می‌توانند برای کمک به حفظ محیطی آرام در خانه انجام دهند، این است که آرام بمانند و به کودک خود «حمایتی برای رفع نیازهای او، مانند تهیه میان‌وعده» ارائه دهند.

چگونه می توان از فروپاشی محدودیت بعد از مدرسه جلوگیری کرد

آلانا گالو ، یک مادر چهار فرزند، کارشناس والدین، و معلم سابق با مدرک کارشناسی ارشد هنر در آموزش، می گوید که والدین می توانند قبل از شروع فروریختن بعد از مدرسه به او کمک کنند. او پیشنهاد می‌کند: «به کودکان پس از مدرسه زمان کافی برای رفع فشار، گذراندن زمان در طبیعت، گوش دادن به موسیقی، خواندن و انجام کارهایی که واقعاً به مغز و بدن اجازه می‌دهد تا در کنار بزرگسالان دارای تنظیم عاطفی تنظیم شوند، بگذارند.»

مهم است که بعد از مدرسه به برنامه ریزی های خود در خانه توجه داشته باشید. گالو خاطرنشان می کند: «فعالیت های بعد از مدرسه را بیش از حد برنامه ریزی نکنید. او همچنین به والدین پیشنهاد می‌کند که اگر سایر اقدامات کاهش‌دهنده مؤثر نبوده، به محیط یادگیری فرزندشان نگاه انتقادی داشته باشند. توضیح می‌دهد: «اگر کودک شما این سطح از فروپاشی محدودیت را تجربه می‌کند، ممکن است محیط یادگیری مناسب نباشد. “گزینه های تحصیلی جایگزین بسیاری برای خانواده ها فراتر از مدرسه سنتی وجود دارد.”

دی پیترو می‌گوید، و در صورت امکان، یک برنامه روتین را رعایت کنید تا بچه‌ها بدانند چه انتظاری دارند. او می افزاید: “بیشتر کودکان با دانستن انتظارات آرامش پیدا می کنند. ایجاد یک برنامه روزانه، حتی تصویری برای کودکان کوچکتر، می تواند به آنها کمک کند تا انتظارات بعد از مدرسه را درک کنند.” “روتین ها می توانند به کاهش استرس و اضطراب کودک در این زمان اوج انتقال کمک کنند.”

چه زمانی در مورد فروپاشی محدودیت بعد از مدرسه کمک بگیرید

پاتل خاطرنشان می‌کند: «اگر رفتارهایی بر روال روزمره، گوشه‌گیری، اضطراب تأثیر می‌گذارد که نمی‌توان با مهارت‌های مقابله‌ای، احساسات یا افکار افراطی نسبت به خود مقابله کرد، به دنبال یک پزشک یا درمانگر مراقبت اولیه باشید».

دی پیترو همچنین هشدار می دهد که اگر کودک شما رفتارهای مضر بیشتری از خود نشان می دهد، مانند پرخاشگری یا آسیب رساندن به خود و دیگران، در طول دوره های فروپاشی محدودیت پس از مدرسه، باید یک کودک درمانگر برای حمایت بیشتر فراخوانی شود.