ترومای دوران کودکی می تواند احتمال درد جسمی در بزرگسالی را افزایش دهد

تحقیقات جدید نشان می دهد که فراتر از پیامدهای بی شمار دیگر، به نظر می رسد ترومای دوران کودکی باعث افزایش شبح درد مزمن در بزرگسالی می شود.

محققان اطلاعات بیش از ۷۵ سال مربوط به بیش از ۸۲۶۰۰۰ نفر را بررسی کردند. این شامل اطلاعاتی در مورد سطوح غفلت یا سوء استفاده جسمی، عاطفی یا جنسی، به علاوه سایر آسیب های جدی دوران کودکی بود.

بررسی آنها ارتباط قوی بین سابقه آزار جسمی در دوران کودک و شرایط درد مزمن دهه‌ها بعد پیدا کرد. اما سایر اشکال “تجارب نامطلوب دوران کودکی” (ACEs) نیز مرتبط به نظر می رسید.

آندره بوسیرز استادیار فیزیوتراپی و کاردرمانی در دانشگاه مک گیل در مونترال، کانادا و سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: «این نتایج بسیار نگران‌کننده است، به‌ویژه از آنجایی که بیش از ۱ میلیارد کودک – نیمی از جمعیت کودکان جهان – هر ساله در معرض ACE قرار می‌گیرند و آنها را در معرض خطر افزایش درد مزمن و ناتوانی در آینده قرار می‌دهد . » .

یافته‌ها – بر اساس داده‌های ۵۷ مطالعه – در ۱۹ دسامبر در مجله اروپایی روان‌شناسی منتشر شد .

علاوه بر انواع مختلف سوء استفاده، آسیب‌های دیگری که در تحلیل جدید گنجانده شده است شامل خشونت خانگی، زندگی با یکی از اعضای خانواده‌ای است که سوء مصرف مواد دارد یا از دست دادن والدین.

شرایط درد مزمن بزرگسالان در این مطالعه شامل کمردرد، آرتریت، سردرد و میگرن بود که اغلب آنقدر شدید بود که زندگی روزمره را مختل کند.

به طور کلی، کودکانی که مستقیماً در معرض بی‌توجهی یا آزار جسمی، جنسی یا عاطفی قرار می‌گیرند، ۴۵ درصد بیشتر در معرض ابتلا به یک بیماری درد مزمن در بزرگسالی بودند، در مقایسه با کودکانی که چنین قرار گرفتن در معرض نبودند.

بدرفتاری فیزیکی بیشترین تأثیر را داشت، زیرا هم با درد مزمن و هم با درد آنقدر مرتبط بود که منجر به ناتوانی واقعی شد.

این مطالعه نشان داد که اضافه کردن ضربه‌های غیرمستقیم – مواردی مانند خشونت خانگی، سوء مصرف مواد والدین یا از دست دادن والدین – احتمال درد مزمن را بیشتر می‌کند.

Bussières در یک نشریه خبری گفت که همه اینها نشان می دهد که “نیاز فوری به توسعه مداخلات هدفمند و سیستم های حمایتی برای شکستن چرخه ناملایمات و بهبود نتایج درازمدت سلامت برای افرادی که در معرض آسیب های دوران کودکی قرار گرفته اند وجود دارد.”

تیم او متقاعد شده است که باید کارهای بیشتری انجام شود تا بفهمند چرا فردی که در دوران کودکی آسیب دیده است در معرض خطر بیشتری برای درد جسمی بزرگسالان است. به گفته محققان، درک بهتر این پیوند همچنین ممکن است به راه‌های جدید و بهتری برای کمک به جلوگیری از این پیامدهای طولانی‌مدت منجر شود.