کودکان نوپا که روی صفحه نمایش ثابت می شوند، کمتر با والدین صحبت می کنند
تحقیقات جدید نشان میدهد که استفاده از تلویزیون و تبلت بهعنوان «نیروی کودک الکترونیکی» واقعاً زمانی را که کودکان نوپا صرف تعامل با والدین یا سایر مراقبان میکنند کاهش میدهد.
تیم تحقیقاتی استرالیایی این پدیده را “تکنوفرانس” می نامند – سناریویی که در آن “قرار گرفتن در معرض نمایشگرهای کودکان در فرصت های گفتگو و تعامل در محیط خانه آنها اختلال ایجاد می کند.”
محققان یافته های خود را در ۴ مارس در مجله JAMA Pediatrics منتشر کردند .
دستورالعملهای فعلی آکادمی اطفال آمریکا برای کودکان ۲ تا ۵ ساله توصیه میکند که «بیش از ۱ ساعت در روز [استفاده از رسانه] نباید زمان کافی برای شرکت در سایر فعالیتهای مهم برای سلامتی و رشد خود به کودکان داده شود».
متأسفانه، بسیاری از کودکان نوپا با نرخ بسیار بالاتری در معرض نمایشگرها قرار می گیرند.
در مطالعه جدید، محققان به سرپرستی مری بروش ، از دانشگاه استرالیای غربی در آدلاید، میزان زمان استفاده از صفحه نمایش کودکان نوپا از ۲۲۰ خانواده را در یک روز بررسی کردند.
آنها همچنین مدت زمانی را که آن بچه ها صرف چت کردن با والدین خود می کنند را بررسی کردند. کودکان از ۱۲ تا ۳۶ ماهگی ردیابی شدند.
گروه Brushe از فناوری پیشرفته برای ردیابی همه این موارد استفاده کرد: هر شش ماه، بچه ها یک روز را با تی شرت یا جلیقه مخصوص که مجهز به نمایشگرهای حساس بود می گذراندند. مانیتورها نویز الکترونیکی (ساطع شده از صفحه نمایش) و زبان صحبت شده توسط کودک، والدین یا بزرگسالان دیگر را ردیابی و تمایز قائل می شدند.
یافته اصلی مطالعه واضح بود.
محققان دریافتند: «افزایش زمان صفحه نمایش با کاهش میزان مکالمه والد-کودک همراه بود».
در سن ۳ سالگی، متوسط کودک در این مطالعه هر روز به مدت دو ساعت و ۵۲ دقیقه به برخی از انواع صفحه نمایش نگاه می کرد.
و گروه براش دریافتند: «به ازای هر دقیقه بیشتر از تماشای صفحه نمایش، کودکان کلمات بزرگسالان کمتری میشنیدند، صداهای کمتری میگفتند و درگیر تعاملات رفت و برگشتی کمتری میشدند».
به عبارت دقیق تر، تیم تحقیقاتی دریافتند که در سن ۳ سالگی، هر دقیقه اضافی که به تلویزیون یا صفحه نمایش رایانه می گذرد، با ۶٫۶ کلمه کمتری که در آن روز با یک بزرگسال گفته می شود، مرتبط بود.
به گفته محققان، والدین ممکن است از تاثیر زمان با صفحه نمایش بر رشد کودکان آگاه نباشند و ممکن است برای درک ارتباط بالقوه زمان صفحه نمایش با فرصت هایی برای کودکان و بزرگسالان برای صحبت و تعامل در محیط خانه خود به حمایت نیاز داشته باشند.
سارا کوکر ، کارشناس توسعه زبان و رسانه های دیجیتال در دانشگاه متودیست جنوبی در دالاس، در گفتگو با نیویورک تایمز ، یافته های استرالیا را “تأثیرگذار” خواند.
کوکر گفت: “رسانه ها از بین نمی روند، اما توجه به نحوه و زمان استفاده از رسانه ها ممکن است راه خوبی برای آینده باشد.”
