دوران کودکی دوره ای است که با احساسات و یادگیری بسیاری مشخص شده است. طبیعی است که کودکان گاهی اوقات احساس ترس ، نگرانی یا اندوه کنند . با این حال، زمانی که این احساسات بیش از حد، مداوم و با زندگی روزمره آنها تداخل پیدا کند، ممکن است اضطراب باشد.
نشانه هایی برای شناسایی
برای شناسایی اضطراب در فرزندتان، مهم است که تغییرات در رفتار و احساسات او را مشاهده کنید.
عواطف منفی مکرر
در اینجا چند سیگنال وجود دارد که می تواند به شما هشدار دهد:
- کج خلقی؛
- پرخاشگری؛
- مخالفت مکرر؛
- تحریک پذیری؛
- گریان بودن ؛
- غمگینی؛
- ترس های شدید و غیر منطقی؛
- عصبی بودن؛
- آشفتگی مداوم.
تغییرات رفتاری
- مشکل در تمرکز؛
- اجتناب از موقعیت ها یا فعالیت های خاص؛
- انزوای اجتماعی، کناره گیری از دوستان و فعالیت ها؛
- کاهش عملکرد تحصیلی؛
- اختلالات خواب (مشکل در به خواب رفتن، کابوس دیدن)؛
- شکایات فیزیکی مکرر (سردرد، معده درد، خستگی)؛
عبارات خاص با توجه به مزاج
- کودک درونگرا یا خجالتی : خجالت، کمرویی مفرط در موقعیت های اجتماعی، ترس از موقعیت های جدید.
- کودک عصبانی : طغیان شدید خشم ، پرخاشگری نسبت به دیگران یا خودش.
توجه به این نکته ضروری است که هر کودکی منحصر به فرد است و ممکن است اضطراب خود را به روش های مختلف ابراز کند.
برخی از رفتارهای والدین ممکن است ناخواسته به اضطراب کودک کمک کند
محافظت بیش از حد
محافظت بیش از حد و محدود کردن استقلال کودک می تواند مانع از رشد مهارت های مقابله و مدیریت استرس کودک شود. این می تواند به او این پیام را بدهد که دنیا مکان خطرناکی است و او توانایی مراقبت از خود را ندارد .
الزامات غیر واقعی
توقع بیش از حد از کودک در زمینه موفقیت تحصیلی ، فعالیت های فوق برنامه یا رفتار می تواند باعث استرس قابل توجهی شود. فشار مداوم برای برتری می تواند به عزت نفس او آسیب برساند و باعث شود که او در توانایی هایش شک کند.
ارتباط منفی
انتقاد بیش از حد، نام بردن، تحقیر یا کنایه می تواند به عزت نفس کودک آسیب برساند و باعث شود در تعامل با دیگران احساس اضطراب کند. مهم است که از ارتباطات مثبت و سازنده بر اساس تشویق و تقویت مثبت حمایت کنیم .
عدم توجه و حمایت عاطفی
گوش ندادن به نگرانی های کودک، به حداقل رساندن احساسات او یا ابراز محبت کم می تواند منجر به انزوا و اضطراب شود. ضروری است که از او حمایت عاطفی کنید ، به او اطمینان دهید و به او نشان دهید که احساساتش را درک می کنید.
مدل سازی رفتارهای اضطرابی
اگر خود والدین مضطرب باشند و نگرانی های خود را بیش از حد ابراز کنند، این می تواند بر کودک تأثیر بگذارد و به او بیاموزد که موقعیت های عادی را با خطر مرتبط کند. مهم است که اضطراب خود را به شیوه ای سالم مدیریت کنید و نمونه هایی از رفتار آرام و صلح آمیز را به کودک خود نشان دهید.
اگر نگران هستید چه باید کرد؟
هرگز فرزندتان را قضاوت نکنید . به او گوش دهید ، صبور باشید و به محض اینکه فرصت دارید به او اطمینان دهید. بنابراین، در ایجاد یک گفتگو موفق خواهید شد ، او به شما اعتماد خواهد کرد و احساسات خود را بیان می کند.
