در اوایل، چشمان کودکان به تصاویر روی صفحه نمایش کوچک جلب می شود. با این حال، مطالعات متعدد نشان داده است که قرار گرفتن کودکان در معرض نمایشگرها قبل از سه سالگی مانع رشد آنها می شود. پس کی می توانیم به آنها اجازه دهیم بدون خطر کارتون ببینند؟ چه زمانی آنها شروع به درک آنچه را که می بینند، می کنند؟
کارتون برای کودکان: نه قبل از ۳ سال
توصیه های CSA
در راهنمای در نظر گرفته شده برای والدین، شورای عالی سمعی و بصری (CSA) در مورد خطرات مرتبط با قرار گرفتن کودکان نوپا در معرض نمایشگرها هشدار می دهد. به گفته این مقام، کودکان نباید قبل از ۳ سالگی تلویزیون، تبلت و سایر گوشی های هوشمند تماشا کنند زیرا این امر می تواند رشد آنها را کند کند.
CSA نشان می دهد: “تلویزیون برای کودکان زیر ۳ سال مناسب نیست زیرا می تواند رشد آنها را کند کند، حتی وقتی صحبت از کانال هایی باشد که به طور خاص آنها را هدف قرار می دهند.” و به دلایل خوب، قبل از این سن، کودک با تعامل با اطراف، یاد می گیرد. اما با تلویزیون خیلی زود در جایگاه تماشاگر قرار می گیرد که به رشد جسمی و فکری او آسیب می رساند.
تاخیر در رشد کودک
CSA مشخص می کند که کودکان باید از حواس پنجگانه خود برای کشف جهان استفاده کنند. علاوه بر این، به یک ایده از پیش طراحی شده پایان می دهد که بر اساس آن کارتون ها قدرت آرام بخشی در کودکان خردسال دارند.
«نگاه نوزاد توسط جریان تصاویر و صداهایی که از صفحه نمایش میآیند و آنها را نمیفهمد گرفته میشود، که میتواند توهم یک اثر آرام بخش را ایجاد کند. با این حال، این آرامش اغلب با یک آشفتگی نادرست به دنبال خواهد آمد که والدین را به افزایش قرار گرفتن در معرض تلویزیون سوق می دهد و در نتیجه خطر تشدید تأثیر مضر آن بر کودک را به دنبال دارد.» بنابراین جامعه متخصص استفاده تدریجی از صفحه نمایش را در بین کودکان توصیه می کند.
از ۳ تا ۶ سالگی: حداکثر چند دقیقه در روز
CSA توصیه می کند که والدین زمان تماشا را به ۳۰ یا حتی ۴۰ دقیقه در روز محدود کنند و اطمینان حاصل کنند که این فقط یک برنامه کودکان است. او یادآوری می کند که “مصرف بیش از حد صفحه نمایش می تواند منجر به مشکلات خواب، بینایی یا حتی تمرکز شود.”
در این سن، کودکان در تشخیص داستان و واقعیت مشکل دارند، بنابراین مهم است که با آنها در مورد آنچه دیده اند صحبت کنیم.
از ۶ تا ۱۰ سالگی: مراقب حساسیت خود باشید
از سن ۶ سالگی، کودکان شروع به درک تصاویری می کنند که می بینند و موفق می شوند بین واقعی و غیر واقعی تفاوت قائل شوند. CSA توضیح می دهد که کودک ممکن است وسوسه شود آنچه را که در صفحه کوچک می بیند بازتولید کند، بنابراین نیاز به بحث با او و حمایت از برنامه های در نظر گرفته شده برای جوانان است.
در واقع، کودک احتمالاً میخواهد با شخصیتها یا موقعیتها همذات پنداری کند، بنابراین از او بخواهید داستان را برای شما تعریف کند تا بفهمد چه چیزی را فهمیده و تفاوت بین کارتون و واقعیت را به او نشان دهد.
پس از ۱۰ سال: حمایت از خودمختاری
بین ۱۰ تا ۱۲ سالگی، کودکان تمایل دارند که بتوانند آزادانه به محتوای مورد علاقه خود دسترسی داشته باشند. با این حال باید در انتخاب هایش از او حمایت کنیم تا برنامه های متناسب با سن و حساسیتش را ببیند. به عنوان یک نوجوان، اکیدا توصیه می شود تلویزیون را در اتاق خواب نصب نکنید.
از یک سو به این دلیل که جوانان برای خود انضباطی مشکل دارند و از سوی دیگر به این دلیل که خواب آنها را مختل می کند تا جایی که وسوسه تماشای آن در اواخر شب می شوند. این به شما بستگی دارد که ببینید آیا نوجوان شما می تواند محدودیت هایی را تعیین کند و به آنها احترام بگذارد.
جایگزینی برای نمایشگرها ارائه دهید
مثالی برای آوردن
ما هرگز نمی توانیم آن را به اندازه کافی تکرار کنیم: کودکان خردسال در تقلید هستند. به عبارت دیگر، اگر شما را در حال خواندن به جای تماشای تلویزیون ببینند، می خواهند همین کار را انجام دهند. هرچه کمتر آن را در اتاق نشیمن بگذارید، کمتر تمایل دارند به آن نگاه کنند.
لحظات گفتگو را ایجاد کنید
حتماً لحظات بازی و بحث خانوادگی (بازی های رومیزی، تصمیم گیری، فعالیت های بدنی، وعده های غذایی، مطالعه) را در نظر بگیرید تا او را از تمایل به تماشای کارتون منحرف کنید. و وقتی به او اجازه تماشای آن را دادید، تا جایی که ممکن است به او نزدیک شوید.
